Czarna komedia "Pajęczyna" dla miłośników kina

Kiedy w Stanach Zjednoczonych „Gwiezdne Wojny” odniosły ogromny sukces, zapoczątkowując erę science fiction i filmów typu blockbuster, w Korei Południowej panowała kontrola nad przemysłem filmowym ze strony dyktatury. **W latach 70. XX wieku koreańskie studia musiały składać scenariusze do zatwierdzenia przez władze, zanim mogły rozpocząć zdjęcia.** „Pajęcza Sieć” (거미집), film z 2023 roku, który w grudniu trafił na platformę Netflix po premierze kinowej, to czarna komedia o koreańskim reżyserze próbującym wykorzystać własną wyobraźnię w tamtych czasach oraz o ludziach z branży starających się przetrwać w ówczesnym systemie.

Reżyser Kim Yeol (Song Kang-ho) po sukcesie swojego pierwszego filmu skupił się na tworzeniu tandetnych melodramatów. Choć w jednej ze scen jest wyśmiewany przez dziennikarzy spotkanych w lokalu z zupą, którzy nazywają go reżyserem tandetnych filmów, nie oznacza to, że lubi tworzyć filmy niskiej jakości. **Aby uniknąć cenzury rządowej, musiał kręcić filmy antykomunistyczne lub tandetne melodramaty.**

**Kim Yeol jest jednak pochłonięty pragnieniem stworzenia arcydzieła, które zachwyci zarówno krytyków, jak i widzów, filmu „Pajęcza Sieć” (거미집).** Jest przekonany, że wystarczy zmienić tylko finał filmu, który już nakręcił, by stał się on dziełem mistrzowskim. Jednak jego zmodyfikowany scenariusz zostaje odrzucony przez cenzurę, a producent filmu odmawia ponownego kręcenia ze względu na koszty i obawy przed cenzurą.** Co więcej, plan filmowy ma zostać rozebrany w związku z przygotowaniami do innego projektu.

**Zdesperowany Kim Yeol zamyka w studio urzędnika odpowiedzialnego za cenzurę, a następnie zamyka drzwi na łańcuch i rozpoczyna ponowne kręcenie filmu.** Jednak apatia aktorów, naciski producenta i cenzura rządowa nie pozwalają mu na chwilę spokoju. Kim Yeol, jak na linie, balansuje na krawędzi, próbując doprowadzić film do końca.

**Film, który wszedł na ekrany kin w 2023 roku, został dobrze przyjęty przez krytyków, ale nie odniósł sukcesu w Korei Południowej.** Premiera miała miejsce w okresie koreańskiego święta Chuseok, kiedy to do kin uczęszcza wielu widzów, a najczęściej wybierane są filmy o jasno określonym gatunku i z dużą ilością atrakcji. Film ten na pierwszy rzut oka nie ma jednoznacznie określonego gatunku, a ponadto nie oferuje wielu wizualnych atrakcji.

Mimo to jest to zabawna czarna komedia. **Pragnienie i pasja do sztuki, które wchodzą w konflikt z kontrolą ze strony dyktatury, stanowią sytuację, w której trudno jest się śmiać, ale film potrafi te wszystkie okoliczności przekuć w komedię.** Jednocześnie satyrycznie ukazuje reżim, który kontrolował produkcję filmów i tłumił wolność, a także stanowi hołd dla filmowców z tamtych czasów, którzy tworzyli filmy w trudnych warunkach.

Grę aktorską można uznać za dużą atrakcję filmu. Song Kang-ho, znany z filmu „Parasite”, wciela się w postać reżysera Kim Yeola, całkowicie w nią się wtapiając, a inne aktorki, takie jak Im Soo-jung i Jung Soo-jung, odtworzyły charakterystyczny dla koreańskiego kina z lat 70. sposób mówienia i gry aktorskiej.

Fani kina, którzy regularnie chodzą do kina na nowości, z pewnością docenią ten film. W XX wieku kino było cenzurowane nie tylko w Korei, ale i na całym świecie. Nawet w Stanach Zjednoczonych od lat 30. do 60. XX wieku I poprawka do konstytucji, gwarantująca wolność słowa, nie obejmowała kina. **Fani kina, którzy pamiętają erę cenzury filmowej lub posiadają wiedzę na ten temat, mogą podczas seansu odczuwać gorzką ironię.**