W połowie XIII wieku podbój Eurazji zainicjowany przez Czyngis-chana osiągnął apogeum za panowania jego wnuka, Kubilaj-chana. Imperium Mongolskie podbiło Koreę na wschodzie, a na zachodzie splądrowało Polskę i dotarło do Morza Śródziemnego.

Gdy wpływ Imperium Mongolskiego sięgał Konstantynopola, stolicy Cesarstwa Rzymskiego, papież w Watykanie poczuł się zagrożony. Wysłal list do Kubilaj-chana z prośbą o oddanie się Bogu, na co Kubilaj odpowiedział: „Skoro wciąż zwyciężam, to jest to znak Bożej woli”.

Rodzina kupców weneckich Polo, wydaje się, że potraktowała to jako okazję. Niccolo Polo zabrał ze sobą syna Marco i w tym okresie odwiedził Chanbałyk (Qanbaliq), stolicę Imperium Mongolskiego. Marco później został ministrem Kubilaj-chana i przez 17 lat pracował jako urzędnik mongolski. Po powrocie do Wenecji po pobycie w Mongolii, Marco opublikował bestsellerową książkę zatytułowaną „Podróże Marco Polo”.

Ten oryginalny serial, opublikowany przez Netflix w 2014 roku, został oparty na książce Marco Polo „Podróże Marco Polo”. Serial ten otrzymał ocenę poniżej 30% w Rotten Tomatoes (chociaż widzowie go dobrze ocenili) i Netflix zakończył jego emisję po drugim sezonie. Wydaje się, że to ze względu na ogromne koszty produkcji, które nie przełożyły się na odpowiednią liczbę wyświetleń.

Ale dla widzów z Azji oglądania średniowiecznej Azji Wschodniej odtworzonej przez Angloamerykanów może być ciekawe. Szczególnie w tym serialu przedstawiono najważniejsze wydarzenia w Azji Wschodniej w XIII wieku. W serialu Marco Polo buduje bronie oblężnicze z pomocą muzułmańskich matematyków, a Kubilaj używa ich do zniszczenia dynastii Song w Chinach.

Upadek dynastii Song, która była ortodoksyjną chińską dynastią, symbolizował całkowitą reorganizację azjatyckiego porządku międzynarodowego wokół Mongolii. Widzowie z Azji z łatwością przypomną sobie wydarzenia, które miały miejsce w tym okresie w ich krajach. Koreańska dynastia Koryo przyłączyła się do Kubilaj-chana, a Kubilaj najechał Japonię. Próbuje również najechać Wietnam od południa.

Wizualna rekonstrukcja również jest świetna dla azjatyckich widzów. Serial wiernie odtwarza kulturę Azji Wschodniej z XIII wieku. Pojawiają się urzędnicy z dynastii Południowych Songów ubrani w tradycyjne chińskie stroje, a Mongołowie mają charakterystyczne splecione włosy i koczownicze zwyczaje. Można również zobaczyć, jak ludy, które istniały w Azji w tym okresie, takie jak Dżurdżenowie, płacą daninę Imperium Mongolskiemu.

Ale w tym serialu widać też poważny poziom orientalizmu. W serialu pojawia się wielu mistrzów sztuk walki, którzy za każdym razem, gdy się pojawiają, tworzą sceny, które nie mają nic wspólnego z rzeczywistością XIII-wiecznej Azji. Szczególnie w tym serialu „Gasa-do”, potężny urzędnik z dynastii Południowych Songów, jest mistrzem sztuk walki. To bardzo dziwne założenie dla każdego, kto zna arystokrację i konfucjańskich uczonych średniowiecznej kultury Azji Wschodniej.

Mimo to serial ten może wzbudzić ciekawość wśród azjatyckich widzów. Szczególnie koreańskie i japońskie seriale telewizyjne z powodu problemu z budżetem nie są w stanie dobrze przedstawić średniowiecznych lub starożytnych miast. Koreańskie seriale telewizyjne pokazują tradycyjne domy z XVIII wieku nawet w serialach rozgrywających się w IV-VII wieku. Dla tych azjatyckich widzów samo oglądanie średniowiecznej kultury konfucjańskiej odtworzonej dzięki hollywoodzkim pieniądzom i technologii może być wystarczająco wartościowe.